ندارد وعد ه هايت جاي ترديد
رئيس دولت تدبير و اميد
فقط قدري ازت دلگير هستم
نگويي بنده بي تقصير هستم
ببين ما باز هم داريم مشكل
چه شد آن حرف هاي خوب و خوشگل؟!
ببين بيداد كرده است اين تورم
در ايلام و بم و شهر ري و قم
چه تلخ و بي نمك شد شعر بنده
قبول اين انتقاداتم چَرنده!
بيا پس با زبان بي زباني
بگويم من برايت داستاني
دو روز پيش بودم بنده مهمان
به صرف خوردن مرغ و فسنجان
به قدري ميزبانم بود با حال
كه تا كردم سلام و حال و احوال
بدون صحبت و حرفي دويدند
غذا را داخل ظرفي كشيدند
غذا با بَه بَه و چَه چَه شروع شد
ولي بين غذا اَه اَه شروع شد
به قدري اين غذا بد بود و ناجور
شد آن شب اشتهاي جمع مان كور
يكي از بين مهمانان به خنده
به صاحب خانه گفت: افسوس بنده،
سر ديگ غذا حاضر نبودم
به طرز پخت تان ناظر نبودم
كه هر كس دست پختم را چشيده
مثالش را در اين دنيا نديده
خلاصه بس كه توي جمع اين مرد
به اين شكل از خودش تعريف مي كرد
كه مهمانان گشنه با هياهو
دويدند از همه وَر جانب او
كه حالا اين شما اين گوي و ميدان
براي ما بپز مرغ و فسنجان
حدود پنج-شش ساعت زمان بُرد
كه آن آقا غذا را پخت و آوُرد
چنان با اشتياق آن جمع مهمان
فرو رفتند در ديگ فسنجان،
كه گويي چند سالي گُشنه هستند
فقط ديگ غذا را مي پرستند
ولي تا مزه آن را چشيدند
همه با دلخوري پا پس كشيدند
كه اين هم مثل قبلي زهر مار است
د ِآخر پس كجا اشكال كار است؟!
يكي از آن ميان گفت:اي رفيقان
ندارد عيب اين مرغ و فسنجان
نگوييد آشپز ، ايراد كار است
كه مشكل تلخي رُبّ انار است!
رئيس دولت محبوب مردم
در اين اوضاع سخت و پر تلاطم،
بلي ما نيز آگاهيم وهوشيار
كه خيلي كارتان سخت است و دشوار
بلي قطعاً حكايت بود بي ربط
كه من خود كرده ام با دوستان شرط ،
شما با هوشمندي و درايت
شوي پيروز ميدان درنهايت
نماند تا ابد اوضاع همچين
شود ربّ انار تلخ ، شيرين
بيا پس راهكارت را بيان كن
كليد حلّ مشكل را عيان كن!
