فايل ورد قابل ويرايش
دانلود مقاله گازهاي حاصل از حريق و ايمني
آتش سوزي از جمله حوادثي است كه هر روزه تعداد قابل توجهي از افراد و اموال قرباني آن مي شوند در اثر سوختن مواد با توجه به نوع موادي كه مي سوزند محصولات خطرناك حاصل از آن را ميتوان به چهار دسته شعله، گرما، دود و گازهاي سمي تقسيم نمود. افرادي كه در محل حريق محبوس شده باشند و يا آتش‌نشاني كه بدون استفاده از دستگاه تنفسي وارد حريق شوند در اثر تماس با گازهاي حاصل از حريق دچار كاهش بينايي ، عدم توانايي فيزيكي اختلال درسيستم هماهنگي عضلاتي و اختلال در جهت يابي، وحشت و هراس و در نهايت اختلال در قضاوت مي شوند. مجموعه عوامل ذكر شده و باعث تاخير يا عدم فرار از محل حادثه مي‌شود .
بنابر گزارش موسسه ملي پيشگيري و كنترل حريق (NFPA) 53 % قربانيان ، استنشاق كنندگان توليدات حريق مي باشند و حتي 42% از كساني كه زنده به بيمارستان مي رسند بر اثر جراحات اين استنشاق تلف مي‌شوند.
عمده ترين مواد توليدي در حريق كه با عث ايجاد خسارت غير قابل جبران جاني مي شود گاز هاي حاصل از حريق مي‌باشد. گرچه گازهايي كه در اثر احتراق مواد به وجود مي‌آيند بسيار متنوع مي‌باشند ولي به طور كلي ميتوان آنها را به دو گروه اصلي تقسيم نمود :
1. گازهاي خفه كننده و مخدر
2. گاز هاي تحريك كننده
مخدرها در سم شناسي حريق اساساً به موادي گفته مي‌شوند كه قادر به ناتوان كردن سيستم اعصاب مركزي همراه با بيهوشي و در نهايت مرگ هستند. اثرات مواد خفه كننده و مخدر در ايجاد مسموميت بستگي به مقدار تجمع آنها در بدن دارد و به اين معني كه در ارتباط با اثر اين مواد ، هم غلظت ماده و هم زمان تماس با آن اهميت داشته و شدت اثرات با افزايش دوز، افزايش مي يابد ولي اثرات مواد محرك اساساً بستگي به غلظت آنها دارد و در واقع شدت اثرات در نتيجه افزايش زمان تماس افزايش نمي‌يابد. تحريك چشمها يك اثر سريع است كه بستگي به غلظت مواد محرك دارد و ممكن است باعث عدم فرار مصدوم از مكان آتش گرفته شود در اثر اين مواد انتهاي رشته هاي عصبي در شبكيه تحريك شده همراه با احساس درد موجب بسته شدن رفلكسي چشمها و اشك ريزش مي‌شود. البته محركهاي شديدتر ممكن است باعث آسيبهاي بعدي چشم گردند و فرد مصدوم ممكن است چشمهاي خود را بسته و بدين ترتيب اين اثرات را تسكين دهد ولي بسته شدن چشم نيز موجب عدم فرار مصدوم از محل حادثه مي‌گردد. مواد محرك موجود در هوا كه وارد دستگاه تنفس فوقاني مي‌گردند و اعصاب تنفسي را تحرك نموده و باعث ايجاد احساس سوختگي در بيني ، دهان و گلو به همراه افزايش ترشح مي‌گردد.
بدنبال تحريك دستگاه تنفسي فوقاني تحريك دستگاه تنفسي تحتاني نيز صورت مي‌گيرد. اين تحريك موجب انقباض برنشها و سرفه مي‌گردد. صدمات و التهابات بافت ريوي و مرگ اغلب پس از تماس با غلظتهاي بالا معمولاً بعد از 6 تا 48 ساعت اتفاق مي افتد به علاوه به نظر مي‌رسد كه تحركات ريوي حساسيت بافتها را نسبت به عفونتهاي باكتريايي افزايش دهد برخلاف دستگاه تنفسي فوقاني ، تحريكات ريوي علاوه بر غلظت مواد به طول مدت تماس نيز بستگي دارد.
در هر حال تنوع موادي كه ميتوانند به عنوان مواد سمي در مبحث سموم ناش از احتراق مواد مورد مطالعه قرار گيرد بسيار گسترده است.عمده ترين موادي كه در جريان آتش سوزي توليد مي شود عبارتند از :